درخشش این زن در تاریخ از نگاه فریشلر آلمانی تا محققان سنی
به گزارش قائم تمام كسانی كه خواسته اند به بررسی واقعه كربلا بپردازند، در رویارویی با شخصیت و جایگاه حضرت زینب(درود خدا بر او) با شگفتی روبرو شده اند.
این زن پیام آور و این پیام آور زن در تاریخ جهان، از ابتدا و آغاز حركت كاروان كربلا در گفت و گو با همسرش شرط ازدواجش را با امام حسین یاداوری می كند تا اوج همه وقایع اعجاب انگیز عاشورا و سپس آنجا كه در مقابلش سر بریده برادر را می آورند از او می پرسند این مسیر را چگونه دیدی و او می گوید: جز زیبایی چیزی نمی بینم، نشان داده و می دهد كه زینب، این زن تاریخ ساز، با شخصیتی متفاوت از همه زنان اطرافش، درخشیده است و درخشنده است.
اینجاست كه از «كورت فریشلر» مسیحی آلمانی تا عایشه بنت الشاطی، مولف اهل تسنن مصری، وقتی به مطالعه او می پردازند، نمی توانند كه نگویند این زن نمونه درخشنده ای در تاریخ است. گزارش این تحلیل ها از نگاه مولفان و محققان غیر شیعی یا غیر مسلمان درباره شخصیت حضرت زینب بسیار است. خبرآنلاین پیش از این گزارش دیگری درباره « بانوی اسلام در ۴ دائره المعارف غربی» منتشر نموده است.
گزارش زیر مرور مختصری ست از گلچین آثاری به قلم برخی محققان مسیحی و اهل تسنن درباره شخصیت اثرگذار حضرت زینب( درود خدا بر او باد):
از نگاه مولف مسیحی آلمانی
كورت فریشلرآلمانی كه كتابی نسبتاً مفصل در ارتباط با امام حسین نوشته است رسالت حضرت زینب را به خوبی بیان كرده است. وی مینویسد: «بعد از آنكه تمام اسیران وارد مجلس عبیدالله بن زیاد شدند و نشستند، زینب دخت امام علی بن ابیطالب و خواهر امام حسین وارد شد، علت تاخیر ورود زینب این بود كه وی مسئولیت اداره امور اسیران را داشت و پیش از اینكه وارد بر حاكم عراق شود دقت كرد كه هیچ یك از كودكان در خارج نمانند یا اینكه گم شوند و غذای كودكان را خود میداد و همواره در موقع غذا دادن شماره غذاها و شماره كودكان را تطبیق میكرد كه مبادا طفلی بیغذا بماند و چون تقسیم كننده غذا بود برخی از اوقات حتی یك لقمه برای او نمیماند و با گرسنگی بسر میبرد... عبیدالله بن زیاد اظهار داشت: خدا را شكر میكنم كه نشان داد شما ناحق هستید... زینب اظهار داشت: خدا را شكر میكنم كه ما را از هر گونه آلودگی مصون كرد و مردان ما در تمام عمر با امانت و تقوی و صداقت زندگی كردند... خداوند پاداش برادرم حسین را داد و او اینك در بهشت با جدش رسول خدا بسر میبرد. آنهایی كه او را كشتند هم در این دنیا ملعون و سرافكنده میشوند و هم در آن دنیا»
كورت فریشلر پس از آنكه به شجاعت حضرت زینب در مجلس یزید در شام اشاره میكند، خطبه تاریخی آن حضرت را ذكر كرده است. وی مینویسد، «مضمون قسمت اصلی نطق زینب دختر علی كه بدون وقفه و فی البداهه ایراد شد از این قرار است» و سپس این خطبه مهم را آورده است. سپس مینویسد: «هنوز صحبت زینب تمام نشده بود و كسانی كه در مجلس یزید حضور داشتند بدقت سخنان آن زن را میشنیدند و از شجاعت وی حیرت میكردند تا آن روز كسی جرأت نكرده بود كه آن طور صریح و بدون پرده ظلم و فسق و رشوه خواری دستگاه خلافت یزید بن معاویه را رودررو و با حضور شاهدان و مستمعان زیادی به او بگوید. حتی در دوره معاویه، پدر یزید هرچند وی نسبت به پسرش مردی معتدل و آرام بود كسی جرأت نكرد آن طور بیپرده و صریح صحبت كند» این نویسنده در انتها كتابش این سؤال را مطرح میكند كه آیا نفرین زینب نسل اموی را از بین برد؟ و سپس در جواب این سؤال مینویسد: «... آنگاه بر اثر طول مدت خلافت بنی عباس، حتی نام امویان هم از بین رفت و تو گوئی نفرین زینب بنت علی آنها را به كلی نابود كرد. امروز در سراسر جهان اسلامی یك نفر وجود ندارد كه بگوید وی از نسل بنی امیه است»
از نگاه مورخ معروف اهل تسنن اهل موصل
ابن اثیر جزری، مورخ و محدث اهل تسنن اهل موصل در كتاب خود «الكامل» می نویسد: «زینب دختر علی بن ابی طالب، مادرش فاطمه دختر رسول خدا بود. وی در زمان پیامبر خدا به دنیا آمد و مقداری از زندگی آن حضرت را درك نمود.
زینب تنها خانم متفكر و دانشمندی بود كه از قوت فكر بالایی برخوردار بود. پدرش وی را به ازدواج عبدالله بن جعفر درآورد. خداوند به وی فرزندانی عنایت كرد كه نام آنان علی، عون اكبر، عباس، محمد و ام كلثوم بوده است.
وی در واقعه كربلا همراه برادرش حسین بن علی بود. پس از شهادتش به همراه قافله روانه شام گشت و در مقابل یزید بن معاویه خطبه ای شیوا و پرمعنی ایراد كرد كه در كتابهای تاریخی ذكر شده. ایراد آن خطبه درایت و عقل و اندیشه و قدرت بالای قلبی وی را می رساند.»
از نگاه بانوی مولف سُنی مصری
عایشه بنت الشاطی، محقق سنی مصری در كتاب قهرمان كربلا، ابعاد شگفت انگیزی از جایگاه تاریخی حضرت زینب را به تصویر قلم خود كشیده است. او می نویسد: « نام این زن، در تاریخ ما و تاریخ انسانیت، بامصیبتی قرین گردیده و آن مصیبت كربلاست...
بر دوش بانوی بانوان زینب، در این مصیبت جانگداز، وظیفه ای بسیار بزرگ بوده، بلكه برخی از آنها او را «بطله كربلا» نامیده؛ چونكه وی اولین بانویی بود كه در آن وادی خطرناك نمایان شده و درخشیده است تا مجروحان را پرستاری كند و با محتضران همدردی نماید، و برای قربانیان و شهیدانی كه قطعه قطعه و پاره پاره در آن بیابان افتاده بودند و مرغان هوا و درندگان وحشی پیكرهاشان را میجویدند، بسوزد و اشك بریزد.
ولی عقیده من آن است كه، زینب وظیفه بزرگ خویش را بعد از این مصیبت شروع كرده است، چونكه او از طرفی باید زنان اسیر بنی هاشم كه مردانشان را از دست داده اند سرپرستی كند واز طرفی باید با جانبازی از جان جوانی بیمار(علی بن حسین زین العابدین) دفاع كند، كه اگر زینب نمی بود، كشته می شد و باكشته شدن او دودمان امام برچیده می گشت.
اضافه براین، وظیفه ای بزرگتر بر دوش زینب بود؛ زینب وظیفه داشت نگذارد كهاین خون مقدسی كه ریخته شد، به هدر رود. گمان ندارم مبالغه باشد، و یا زیادهروی كرده باشم، اگر بگویم، زینب كسی بود كه پس ازوقوع این كشتار، آنرا مصیبتی جاوید و فراموش نشدنی قرار داد.
زینب، بعد از فاجعه كربلا زنده نماند، دردها و رنجهایی كه كشیده بود، به اندازهای نبودكه بتوان تحمل كرد و طاقت آورد. ولی در آن مدت كوتاهی كه زندگی كرد، توانست دردلهای شیعیان، آتش خون و اندوهی را بیفروزد كه تا امروز زبانه بكشد و خاموش نگردد. وكسانی را كه خاندان پیغمبر (صلی الله ضد وآله )را تسلیم دشمنان كردند، به بدبختی وخواری وسوزش پشیمانی بیندازد.»
از نگاه مولف سُنی كتاب «زینب، دخترعلی»
علی احمد شبلی، اهل تسنن و مولف كتاب «زینب، دختر علی» است. او دراین كتاب نوشته است: « زینب دخترزهراء و امام علی (رضی الله عنهم) در خانه نبوت تولدی مبارك داشت و رشدی كریمانه و پاك كه خداوند امور او را برعهده داشت.
جد بزرگش و پدر و مادرش به او توجه وعنایت داشتند تا اینكه زبان باز كرد و پدرش به تعلیم وتربیت و تهذیبش پرداخت. پس علم، حكمت، دین، فقه، ادب و روایت حدیث و اخبار را یاد داد و از روح وجان خودش شجاعت و پایداری و یقین محكم را به دخترش منتقل كرد پس عقل و فكری والا، رای و ایده ای دلسوزانه، قدرت، استوای و ایمان به او داد.
از نگاه مولف شافعی مذهب در رساله «زینبیه »
جلال الدین سیوطی، مولف شافعی مذهب در رساله «زینبیه » خود نوشته است: « زینب در زمان جدش رسول خدا پا به عرصه جهان گشود و در دامن وی پرورش یافت. او هوشمندی توانا و دوراندیش و دارای قلبی پرقوت و پرصلابت بود». سپس می افزاید: «حسن بن علی هشت سال پیش از رحلت پیامبر خدا و حسین بن علی هفت سال پیش از آن و زینب كبری هم پنج سال پیش از رحلت آن بزرگوار به دنیا آمده اند، پس زینب پنج سال از عمر خود را در كنار پیامبر خدا گذرانده و تربیت یافته است.
زینب، دختـر علـی بن ابـی طالـب، از جـملـه زنان بـا فضیلت و بزرگواری است كه دوراندیشی و فكر با عظمتی داشت. او همراه برادرش حـسین بن علی در واقعه كربلا حضور داشت به امر یزید بن معاویه آن خانم را به همراه دیگر اسراء به شام و شهرهای مختلف بردند كه در شام زینب كبری در مقابل یزید خطبه ای غراء خواند....»
از نگاه نویسنده مصری در مجله «الاسلام »
محمد غالب شافعی مصری كه كه از نویسندگان مقتدر مصری است در مجله «الاسلام » سال اول شماره 27 علاقه و عشق خویش را به حضرت زینب چنین می نگارد: «یكی از بزرگترین زنان خاندان از نظر حسب و نسب و از بهترین بانوان طاهره كه دارای روحی بزرگ و مقام تقوی و آیینه سر تا پا نمای رسالت و ولایت بوده، حضرت سیده زینب دختر علی بن ابی طالب می باشد كه به نحو كامل او را تربیت كرده بودند و از پستان علم و دانش خاندان نبوت سیراب گشته بود. به حدی كه در فصاحت و بلاغت یكی از آیات بزرگ الهی گردید و در حلم و كرم و بینایی و بصیرت و تدبیر كارها در بین خاندان بنی هاشم و بلكه عرب مشهور شد و میان جمال و جلال و سیرت و صورت و اخلاق و فضیلت را جمع كرده بود. شبها در حال عبادت و روزها را روزه داشت و به تقوا و پرهیزگاری معروف بود.»
/6262
منبع: قائم
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب