اگر می شد صدا را دید
قائم: روز اول میهمانی فرا رسید و این پرونده روزانه خبرآنلاینی ما، پیشکشی ست به مناسبت روز اول صدای خدا؛
صدایی بلند است. صدای اوست که همه صداها را می شنود.
زنگ بیداری خورده است، گوشی را بردار؛
گوشَت که خوب بشنود، خیلی اتفاق ها توی دلت می افتد. اتفاق هایی که می تواند تمام ذهنت و تمام مغز زندگی ات را تغییر دهد. برگرد. تماشا کن. کسی صدایت می کند. جوابش را بده، اوست که تمام تو را می شنود.
گوش بده. صدا، صدای اوست. او که تو را زنده می کند و می میراندت. او که تو را می بیند و می شنود. او که هست و غیر از او هیچ کس نیست.
بگو کیست که از آسمان و زمین به شما روزی می بخشد یا کیست که حاکم بر گوشها و دیدگان است و کیست که زنده را از مرده بیرون می آورد و مرده را از زنده خارج می سازد و کیست که کارها را تدبیر می کند؛ خواهند اظهار داشت: خدا. پس بگو آیا پروا نمی کنید؟ / آیه 31 سوره یونس
روزهایی فرا می رسد که هر شب و روزش، خودش تو را صدا می زند.
صدایت می کند. بشنو.
به قول آن شاعر شهیر معاصر: اگر می شد صدا را دید...
از تو می پرسد: وقت آن نرسیده که بشوی، بگویی، ببینی، برگردی؟
می گوید «بمیرید، پیش از آنکه بمیرانندتان». این مُردن، غیر از آن مُردن است که آخر کار این دنیایی توست. این مُردن، همان زنده شدن قلب توست. پس زنده شو. وقت آن همین «ماه» است.
این صدایی که اکنون می شنوی، صدای اوست که خواسته است تا برخیزی. از دل شب هایی که ماهش حلول کرده است؛
ای غنچه خوابیده چو نرگس نگران خیز...
آنها که گوش شان خوب به صدای « او» آشنا بوده، گفته اند: این ماه، ماه مهمانی است و او هر شب، تو را و مرا و ما را و همه را از هر گونه ای که باشیم، صدا می زند که بیایید، سفره دوستی ام را پهن کرده ام و یک لقمه عشق هست برای دورهمی...
اهل دل می گویند این «ماه»، یک فرصت طلایی است که از دست ندهید. حیف است.
درست که همیشه و همه وقت، ما مهمان خداوندیم و در او حضور داریم؛ اما این ماه رمضان، خودش یک فرصتی است که میهمان خاصش باشیم تا شاید این فرصت و این توفیق دست بدهد که حضورش را بهتر و بیشتر حس نماییم و خودمان را از این همه بیگانگی بیرون بیاوریم.
شنیده ای که فرموده اند: «عالم، محضر خداست...»؛ خب همانطور که در مهمانی ها و ضیافت های رسمی جایگاه افراد، مشخص است و گفتار افراد، حساب شده؛ در این مهمانی هم چنین است.
پس اعمال و رفتار و گفتار ما باید حساب شده باشد. آیا هر سخن لغو و بیهوده ای را در چنین مجلسی می توان بر زبان آورد؟ و هر کار ناپسند و دور از شأن حاضرین و صاحبخانه را می توان انجام داد؟ البته که چنین نیست.
«ماه» که حلول می کند، همه چیز آماده است که گوش و چشم و دلت را بیاوری به مهمانی ماه خدا؛ مبادا از آن دسته باشی که صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لا یَرْجِعُونَ / آیه 18 سوره بقره
خطاب کرده است که: آنان از شنیدن حقّ کر و از گفتن حقّ گنگ و از دیدن حقّ کورند، پس ایشان به سمت حقّ باز نمی گردند.
آن که راه های آسمان را رفته جایی گفته است: ماه رمضان نزدیک شد، خودتان را تقویت کنید. این صدای اوست: فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ / آیه ۱۷ سوره زمر
پس به بندگان من بشارت و مژده بده، همان کسانی که تنها به سخنان مشخص وحی الهی گوش فراداده و از آنها به بهترین نحو پیروی می کنند.
/6262
منبع: قائم
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب