بزم و رزم شاهد بازاری واتیكان و پرده ­نشین نجف

آن هنگام که شیخ طوسی، بیم­ناک از القائم بالله، از کرخ بغداد به نجف گریخت و رحل اقامت در آنجا افکند، نه به مخیله‌ی خود شیخ خطور می­ کرد و نه در تصور ساکنان این شهر کوچک که اهمیتی جز مدفن و بارگاه امام اول شیعیان نداشت، می ­گنجید که روزی در کوچه ­پس­کوچه ­های فرسوده‌ی محله‌ی البراق نجف قدیم و گوشه‌ی اتاق ساده‌ی یکی از خانه ­های شانه ­افتاده‌ی آن، روحانی شیعه مذهبی میزبان رهبر کاتولیک­های جهان باشد. اما آن زمان که آیت­ الله سیستانی سفر درمانی خود به انگلستان را نیمه­ کاره رها کرد و همگام با عشایر جنوب وارد نجف شد تا مانع ورود نظامیان آمریکایی به حرم امام علی(ع) و درگیری آنان با نیروهای وفادار به مقتدا صدر شود، جایگاه این شهر، حوزه‌ی علمیه‌ی آن و نهاد مرجعیت، در مختصات دینی و سیاسی وضعیت و معنای جدیدی یافت.