كرونا محمدرضا حكیمی، صاحب الحیات را تهدید می كند
به گزارش قائم روزنامه جوان نوشت: علامه محمدرضا حکیمی، قرآن پژوه، فقیه، مجتهد و متفکر بزرگ معاصر به سبب مبتلاشدن به کرونا در بستر بیماری است.
علامه حکیمی بعد از دریافت دوز دوم واکسن کرونا به سبب ضعف بدنی در بیمارستان بستری شدند و مشخص شد که وی به کرونا مبتلا شده است، حالا با گذشت نزدیک دو هفته از بستری شدن استاد، خبرها از بهبود نسبی حال وی حکایت دارد. مرتضی کیا یکی از آشنایان علامه درباره آخرین وضعیت وی می گوید: «حال عمومی استاد خوب است، اما تحت نظر پزشک هستند و به سبب ضعف درحال دریافت سرم و داروهای تقویتی دیگر هستند.» کیا با اعلان اینکه حال جسمی استاد حکیمی خوب است و حتی قادر می باشد نماز بخواند، می گوید: «با توجه به تحت نظر بودن همچنان علایم خطرناک هم وجود دارد، هرچند دو هفته پیش واکسن کرونا دریافت نمودند، اما علایم موجود پزشکان را بر آن داشت تا ایشان درحال حاضر تحت مراقبت باشند.» وی می افراید: «وضعیت عمومی محمدرضا حکیمی کاملاً خوب است و استاد، هوشیاری کامل دارند، اما زمان ترخیص از بیمارستان درحال حاضر معین نیست.» صفحه رسمی علامه حکیمی نیز با انتشار عکسی از بستری شدن وی در بیمارستان، ضمن تأیید ابتلای علامه به بیماری نوشته است: «علامه محمدرضا حکیمی در بستر بیماری و درگیری با ویروس کرونا - این ابتلای روزگار بشری - هستند، برای سلامت ایشان دعا کنید.» این صفحه اینستاگرامی همین طور تصویری از تربت کربلا را منتشر و عنوان کرده است: «عطیه ای ملکوتی از تربت آستان حسینی که دوست قدیمی و هم شاگردی مکتب معارف علوی، آیت الله آقا سیدعلی سیستانی به نیت استشفا برای علامه حکیمی فرستاده اند...». علامه حکیمی متولد فروردین ماه ۱۳۱۴ در مشهد است و تحصیلات علوم دینی را از سال ۱۳۲۰ آغاز نموده و در سال ۱۳۶۲ وارد حوزه علمیه خراسان شده است. وی از سال ۱۳۴۸ اجازه اجتهاد گرفته است، در همان سال امام خمینی (ره) در پیامی از آقای حکیمی با عنوان «جناب مستطال ثقه الاسلام آقای محمدرضا حکیمی دامت افاضاته» یاد می کنند. مهم ترین اثر علامه کتاب «الحیات» است که بعنوان دایره المعارف اسلامی دارای شهرت جهانی است. ایشان قبل از انقلاب با استاد علی شریعتی در ارتباط بوده است و مرحوم شریعتی حکیمی را وصی شرعی خود قرار می دهد. در ابتدای متن وصیتنامه دکتر شریعتی خطاب به علامه حکیمی آمده است: «برادرم، مرد آگاهی و ایمان، اخلاص و تقوی، آزادی و ادب، دانش و دین، محمدرضا حکیمی.» استاد حکیمی نیز در یکی از کتاب های خود به ذکر خاطره ای از شریعتی پرداخته و می نویسد: «.. هنگام تحصیل در پاریس، برای مدتی کوتاه به ایران آمد. در آن سفر کوتاه، میان من و وی گفت وگویی شد که مایلم با نقل آن، نکته ای را یادآور شوم. من می دانستم که شریعتی، با آن شور و نبوغ و کنجکاوی، با خیلی از متفکران و انقلابیون و پیروان مکتب های دیگر تعامل داشته و مطالبی جدید را فراگرفته و آفاتی دیگر را دیده است، بدین جهت دوست داشتم، بدانم که به چه نتیجه ای رسیده است و چه نسخه ای برای نجات مردم و کشور خود دارد. بحثی را شروع کردم در این زمینه که راه نجات جامعه ایران چیست؟! و او سخنی اظهار داشت که هیچ گاه فراموش نمی کنم: ما تا هنگامی که علی و فاطمه را داریم، به هیچ مکتبی و ایسمی نیاز نداریم، اما باید علی و فاطمه را به مردم بشناسانیم.» علامه در سال ۸۸ بعنوان برگزیده جشنواره فارابی مورد تقدیر قرار گرفت ولی از پذیرفتن جایزه خودداری کرد و در پیامی خطاب به برگزارکنندگان جشنواره نوشت: همان گونه که پیش تر هم یادآور شده ام، بار دیگر تاکید می کنم که تا هنگامی که در جامعه ما فقر و محرومیت مرئی و نامرئی بیداد می کند، برگزاری چنین جشنواره هایی از نظر اینجانب در اولویت نیست. در این جشنواره از فاضلان و استادانی، به نام خدمت ۵۰ساله به علوم انسانی تجلیل شده است. پرسش این است آیا این علوم برای ثبت در کتاب ها و در دنیای ذهنیت است یا برای خدمت به انسان و حفظ حقوق انسان و پاسداری از کرامت انسان است در واقعیت خارجی و عینیت؟...». ۵۸۵۸
منبع: qawem.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب