كارنامه سال اول دولت مردمی - ۳۶
موازی کاری در کارهای قرآنی با اهمیت ترین مانع پیشرفت است
به گزارش قائم، بارها در رابطه با برنامه های قرآنی نظر داده ایم و گفته ایم یکی از اشکالات اینست که مراکز قرآنی کلان مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی، شهرداری، سازمان اوقاف و سایر نهادها در عرض هم کار می کنند و به وظایف اصلی خود کمتر توجه می کنند.
اگر ادارات قرآنی یک کار ملی کلان انجام دهند که در امتداد اعتلای قرآن در حیطه آموزش، ترویج، مسابقات، تربیت کادرهای قوی و به روز باشد و هر نهادی بصورت تخصصی یک وظیفه را به عهده بگیرد، به نتیجه بهتری خواهیم رسید.
موازی کاری در زمینه کارهای قرآنی زیاد به انجام می رسد و بودجه های قرآنی برای هزینه کرد کارهای قرآنی بصورت عادلانه تقسیم نمی گردد که با اهمیت ترین مبادرت به سامان کردن این مساله است. هرچند خیلی از مسئولان می گویند بودجه نداریم.
یکی دیگر از موضوعات که البته تا حدودی اصلاح شده، این است که مدیران قرآنی کشور با اولویت ها کمتر آشنا هستند. یعنی گاهی با مدیرانی رو به رو بوده ایم که اشرافشان بر امور قرآنی کم است. البته در دوران جدید این موضوعات تا حدودی اصلاح شده است اما بحث مدیریت بر مسائل قرآنی کشور باید کاملا بصورت تخصصی باشد.
نکته دیگر این که فعالیت قرآنی نیاز به زمان و بودجه مشخص دارد و مشکلی که بیشتر مدیران فرهنگی با آن مواجهند، بودجه اندک و صبور نبودن در به نتیجه رسیدن برنامه ها است. البته درباره ی عملکرد مدیران تا آن زمان که گزارشی از عملکرد خود ندهند، نمی توان اظهارنظر دقیقی کرد بدین سبب مسئولان موظفند مشکلات و کمبودها را اعلام کنند.
این مساله فقط به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مربوط نمی گردد و همه کسانی که کار قرآنی می کنند، دراین زمینه مسئول هستند. باید به جد به این مساله توجه داشت، چونکه در تبلیغ و ترویج و همین طور بودجه و امکانات آموزش قرآنی به سبب سوء مدیریت در گذشته در خیلی از استانها به درستی وجود ندارد.
در برخی از استانها مانند تهران یا اصفهان وضعیت خوبی برقرار است. یعنی هم جلسات و هم اساتید خوبی دارند و بودجه های بیشتری نیز دریافت می کنند ولی اگر می بینیم که خیلی از استانها در مسابقات قرآنی مقام نمی آورند، در حقیقت به سبب آنست که در خیلی از استانها کمبودهایی وجود دارد. این استانها بطور معمول بودجه های قرآنی ناچیزی دریافت می کنند و نباید انتظار داشته باشیم که دانش آموزان در رشته های قرآن و اذان رشد کنند.
البته برخی افراد بصورت شخصی رشد می کنند و مقام می آورند. ما اساتید خوب و جلسات به روز در استانها نداریم و پیشنهاد می کنم که مسئولان قرآنی به طرف استانها بروند نه اینکه استانها به سمت مسئولان بیایند. به عنوان نمونه می توان نخبگان و اساتیدی را در استانها خصوصاً استانهای محروم متمرکز کرده و افرادی را برای آموزش به این استانها اعزام نماییم.
منبع: قائم
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب